Pauze

tussen het schuren en plamuren ...

Wiens onzalige idee was het om direct na de vakantie te gaan schilderen? En hoe dom ben ik om toe te zeggen?

Manlief is niet de meest handige harry dus de klusjes in huis (inclusief schilderen) gebeurt door bibi hier. Nu schilder ik normaal als de kinderen uit logeren zijn en manlief in het buitenland is. Dan heb ik het huis voor mij alleen en kan ik me wel ontspannen bij zo'n werkje.

Nu moet ik manlief constant bezig houden, of hij staat op m'n vingers te kijken, of hij is de piste in en ik kan in m'n eentje verder doen. De kinderen krijgen niet genoeg aandacht, lopen de muren op (in de overige overvolle kamers), maken ruzie, ...

En ik word stilaan ZOT! Wat zal ik blij zijn als ik volgende week terug kan gaan werken.